Ομιλία του Προέδρου της ΠΟΑΞΙΑ στο 27ο Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο

 Πρόεδρος Π.Ο.ΑΞΙ.Α.

Ιωάννης ΚΑΤΣΙΑΜΑΚΑΣ

Σεβασμιότατε Αρχιεπίσκοπε Κρήτης κκ ΕΙΡΗΝΑΙΕ,

Πανοσιολογιότατε πατέρα Θεολόγε,
Αιδεσιμολογιότατε πατέρα Αδαμάντιε
κ. Υπουργέ
Κκ Βουλευτές

Σας καλωσορίζω στις εργασίες του συνεδρίου μας που διεξάγεται για πρώτη φορά στη Μεγαλόνησο και θέλω με την ευκαιρία αυτή να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίησή του, και ιδιαίτερα την Παγκρήτια ένωση Αξιωματικών, πρωτοστατούντος του προέδρου της και οργανωτικού μας γραμματέα, του Στέλιου Καρακούδη, που ανέλαβε το βάρος της οργάνωσης, την Περιφέρεια Κρήτης και προσωπικά τον κ. Αρναουτάκη που εκπροσωπείται από τον αντιπεριφερειάρχη κ. Ευριπίδη Κουκιαδάκη και τον πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη Θεολόγο Αλεξανδράκη, κληρικό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Επιστημονικό Συνεργάτη του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου , οι οποίοι βοήθησαν οικονομικά την διοργάνωση του συνεδρίου, όπως επίσης και όλους τους χορηγούς επικοινωνίας, τα τοπικά δηλαδή Μ.Μ.Ε. που προβάλλουν τις εργασίες και τη θεματολογία του συνεδρίου.

Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και τιμή το γεγονός ότι βρισκόμαστε στη φιλόξενη και ιστορική Κρήτη σε μια περιοχή της Ελλάδας που έχει δώσει αγώνες για την ελευθερία και την Δημοκρατία και όπου με τις πλούσιες παραδώσεις της και τη διαχρονική διατήρηση των ηθών και εθίμων της προάγει και τιμά τον πολιτισμό μας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Κυρίες και κύριοι

Αγαπητοί συνάδελφοι

Όπως γνωρίζετε το συνέδριό μας συμπίπτει με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που, θεωρητικά τουλάχιστον, έχει περί πολλού τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, αλλά πρέπει να παρατηρήσουμε ότι στην πράξη εμείς δεν το έχουμε δει, ιδιαίτερα στις επαφές μας με τα αρμόδια υπουργεία. Αυτή η κουλτούρα διαλόγου δεν έχει διαπεράσει τις σχέσεις μας και αναφέρομαι, ευθύς εξ αρχής, στο μείζον ζήτημα των αποφάσεων του ΣτΕ και του μισθολογίου, αλλά γι’ αυτά θα μιλήσουμε παρακάτω.

Εμείς ελπίζουμε ότι στα πορίσματά τους θα αναφερθούν και στα φλέγοντα ζητήματα που μας απασχολούν και τα οποία γνωρίζουν από τότε που ήταν στην αντιπολίτευση, τα υιοθετούσαν και διαδήλωναν μαζί μας πίσω από τα πανό και δεσμεύονταν για την υλοποίησή τους όχι γενικώς και αορίστως αλλά όταν ήταν ένα βήμα πριν από την εξουσία.

Ειδικά σήμερα και με την εμπειρία της αριστερής διακυβέρνησης για δύο σχεδόν χρόνια, θεωρώ ότι πρέπει να έχει γίνει αντιληπτό από όλους ότι δεν χωρούν λαϊκισμοί στα ζητήματα της δημόσιας ασφάλειας της χώρας, και καλό είναι όσοι επιχειρούν μικροπολιτικές ακροβασίες, ένθεν κακείθεν, να προσγειωθούν στην ελληνική πραγματικότητα. Μύθοι και στερεότυπα του παρελθόντος καταρρέουν παταγωδώς, διότι άλλο οι θεωρίες και οι κομματικές ρητορικές και άλλο πράγμα η πρακτική διαχείριση των προβλημάτων και η ανάληψη των ευθυνών για τις όποιες κυβερνητικές αποφάσεις.

Στα καθ’ ημάς, τώρα. Θα ήταν πολύ εύκολο να διαβάσω ξανά το απόσπασμα των ομιλιών μου από τα προηγούμενα συνέδρια αφού ουσιαστικά για έκτη συνεχή χρονιά, όλα κινούνται στον αστερισμό των Μνημονίων και των πολιτικών λιτότητας που εκπορεύονται από αυτά, σε πείσμα όσων υποστηρίζουν την αναγκαιότητά τους για να βγει η χώρα από την κρίση και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης.

Δυστυχώς, οι Κυβερνήσεις διαχρονικά αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν την Ελληνική Αστυνομία, ως μια συνήθη δημόσια υπηρεσία, αποσιωπώντας ότι αποτελεί παράγοντα εξισορρόπησης, συνταγματικό ρυθμιστή και εχέγγυο κοινωνικής σταθερότητας, σε μια καθημαγμένη από την κρίση χώρα.

Δεν υπάρχει θεωρώ συνάδελφος ή συμπολίτης μας που να έχει διαφορετική άποψη.

Κυρίες και κύριοι

Τις επιπτώσεις της κρίσης, τις ζούμε και ως αστυνομικοί στους χώρους της δουλειάς μας και ως πολίτες στην καθημερινότητά μας.

Οι περικοπές των λειτουργικών δαπανών έχουν καθηλώσει τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών, τα τεχνολογικά μέσα έχουν εξαντλήσει τα όριά τους, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό πασχίζει να τα βγάλει πέρα πολλές φορές χρηματοδοτώντας το ίδιο τη λειτουργία υπηρεσιών ή προσφεύγοντας σε δωρεές και χορηγίες. Πάρα ταύτα η Ελληνική Αστυνομία στέκεται όρθια ανταποκρινόμενη πλήρως στο ρόλο της, έχοντας κερδίσει τις πρώτες θέσεις στον δείκτη εμπιστοσύνης των πολιτών.

Στη ζοφερή πραγματικότητα των Μνημονίων -παλαιών και νέων- έχουν προστεθεί το τελευταίο διάστημα νέα δυσεπίλυτα προβλήματα, αυξάνοντας τις δυσκολίες του αστυνομικού λειτουργήματος και συνακόλουθα τους κινδύνους που απορρέουν από αυτό. Το φάντασμα της τρομοκρατίας επανήλθε απειλητικά πάνω από την ευρωπαϊκή ήπειρο ενώ τα νέα δεδομένα στο προσφυγικό-μεταναστευτικό έχουν προκαλέσει μεγάλες ανατροπές στα αστυνομικά πράγματα της Γηραιάς Ηπείρου.

Οι πρωτοβουλίες που λαμβάνοντα πανευρωπαϊκά είναι περιορισμένης εμβέλειας και προβλέψιμες και μάλλον για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ο κανόνας, ότι δηλαδή οι αστυνομικές αρχές «τρέχουν» καταϊδρωμένες πίσω από το έγκλημα.

Χωρίς μηδενιστικές αναφορές, όποια κι αν είναι η αφετηρία των προβλέψεων, το βέβαιο είναι ότι η Ελληνική Αστυνομία έχει εισέλθει στον αστερισμό νέων περιπετειών τις οποίες καλείται να διαχειριστεί κατά τον πλέον ανώδυνο τρόπο τόσο για τον ανθρώπινο παράγοντά της όσο και για την εικόνα της αυτή καθ’ αυτή ως αναγκαίο πυλώνα για τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις κατά των αστυνομικών δυνάμεων που επιτελούν το καθήκον, δεν μπορεί να αποτελούν μέσο απορρόφησης των κυβερνητικών ευθυνών ούτε να μετατρέπονται σε πεδίο πολιτικών αντιπαραθέσεων την ώρα που κατά γενική ομολογία έχουν επωμισθεί όλο το βάρος του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος, αλλά και το βάρος των επιπτώσεων των Μνημονίων, που έχουν προκαλέσει την οργή των πολιτών και της κοινωνίας.

Και το ερώτημα είναι αν όλοι σε αυτή τη χώρα αντιλαμβάνονται το μέγεθος των προκλήσεων ώστε με ενιαία αντίληψη και κοινή συμπόρευση ορθώσουν το ανάστημά τους έναντι των όποιων κινδύνων ή θα επαναλάβουν τον παλιό κακό τους εαυτό, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι έτσι υπονομεύουν εαυτούς και αλλήλους.

Στο σημείο αυτό και με όσα διαδραματίστηκαν στην Αθήνα στην Ηρώδου Αττικού με τους συνταξιούχους, θα ήθελα να επισημάνω τη διαχρονική αξία του αστυνομικού θεσμού και την αναγκαιότητά του για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους και τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης. Η Ελληνική Αστυνομία, σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που τη διέπει έχει ως αποστολή:

- την εξασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας και της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας γενικής αστυνόμευσης και τροχαίας.

- την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος και την προστασία του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος, στα πλαίσια της συνταγματικής τάξης, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας δημόσιας και κρατικής ασφάλειας.

Αυτό το γενικό περίγραμμα των αρμοδιοτήτων της περιλαμβάνει τα πάντα, με την ευρεία έννοια και εναπόκειται επομένως κάθε φορά στην πολιτική και τη φυσική ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας να δίνουν κατευθύνσεις, να καταστρώνουν επιχειρησιακά σχέδια και να διατάσσουν τις αστυνομικές δυνάμεις κατά τέτοιον τρόπο έτσι ώστε να είναι αφενός αποτελεσματικές για τα διασφάλιση της δημόσιας τάξης και χρήσιμες αφετέρου στην κοινωνία. Να βρίσκεται δηλαδή σε πλήρη αντιστοιχία με τις απαιτήσεις των καιρών, ανάλογα με τις προκλήσεις που καλείται κάθε φορά να αντιμετωπίσει και άρα να επιδεικνύει την απαιτούμενη ικανότητα προσαρμογής στα μεταβαλλόμενα διαρκώς οικονομικο-πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα. Από αυτήν την νομοτέλεια δεν ξεφεύγει κανένας κρατικός οργανισμός, πόσο μάλλον η Ελληνική Αστυνομία που αποτελεί την ύψιστη κρατική λειτουργία σε καιρό ειρήνης. 

Σε αυτή του τη προσπάθεια ο Έλληνας αστυνομικός, επιζητά, το έχει ανάγκη, να νιώθει την Ηγεσία, πολιτική και φυσική, δίπλα του. Αρωγό, συμπαραστάτη, στήριγμά του.

Η Ηγεσία μας, δεν έχει κανένα λόγο να απολογείται όταν οι αστυνομικοί της ενεργούν στα πλαίσια των νόμων και των κανονισμών του Σώματος. Μαθήματα δημοκρατίας αυτοί που κράτησαν ανοικτό το Κοινοβούλιο όταν τελούσε υπό πολιορκία και οι βουλευτές της Ελληνικής Δημοκρατίας φυγαδεύονταν από τον Εθνικό Κήπο, δεν έχουν ανάγκη. Και ας μην τους αναθεματίζουμε εύκολα, ούτε να αναζητάμε εξιλαστήρια θύματα, διότι γνωρίζουμε και τα γενικότερα προβλήματα της αστυνομίας και του κράτους.

Φυσικά, αυθαιρεσίες και υπερβάσεις καθήκοντος, παράβλεψη των εντολών και πόσω μάλλον υποθέσεις διαφθοράς, πρέπει να πατάσσονται αμείλικτα. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα έχει ξεκάθαρες θέσεις.αλλά ήταν και είναι ένας επιταχυντής αυτών των εξελίξεων.

Και εδώ ο συνδικαλιστικός μας λόγος έρχεται να καλύψει κενά της διοίκησης είτε αβελτηρίες των πολιτικών ταγών, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις απαιτήσεις της αστυνομικής διοίκησης έτσι όπως εκφράζονται μέσω των αιρετών εκπροσώπων μας, αλλά και παρακολουθώντας σταθερά το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Όπως έχει συνομολογηθεί, η νέα Ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, δείχνει το ενδιαφέρον της να κλείσουν θετικά ανοικτοί «λογαριασμοί» του παρελθόντος κι αυτό αποτελεί προστιθέμενη αξία σε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που μόνο καχυποψίες και άρνηση ήταν «εθισμένο» να εισπράττει κάποτε. Ελπίζουμε και είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η προσπάθεια θα φέρει καρπούς γόνιμους και παραγωγικούς για τη συνολική επανεξέταση των σχέσεων του θεσμικού μας φορέα με την ηγεσία και δη την πολιτική ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας. Εμείς από την πλευρά μας με τις τεκμηριωμένες μας προτάσεις θεωρούμε ότι μπορούμε να καταλήξουμε σε σημαντικές αλλαγές, υπηρετώντας τα συμφέροντα των μελών μας αλλά και το δημόσιο συμφέρον. Αρκεί οι κυβερνώντες να αποδεχθούν χωρίς υποσημειώσεις το ρόλο της Ελληνικής Αστυνομίας και να πράξουν τα δέοντα.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παρακαλέσω τον κ. Αρχηγό, η συσταθείσα επιτροπή για την αλλαγή του συστήματος κρίσεων-προαγωγών να συνεχίσει τις εργασίες της το συντομότερο, προκειμένου να ολοκληρώσει το έργο της και δη το σημαντικό τμήμα της αξιολόγησης της προσφοράς των αξιωματικών, όπως επίσης και της παράλληλης επετηρίδας, της προαγωγής των Ανθυπαστυνόμων και των εκ των ΤΕΜΑ Αξιωματικών. Ειδικά για το θέμα της παράλληλης επετηρίδας κ. Αρχηγέ, να ξέρετε ότι η Ομοσπονδία μας θα στηρίξει την θεσμοθέτησή της, διότι αποτελεί όχι μόνο αίτημα αλλά και αδήριτη ανάγκη, ούτως ώστε να αποφευχθεί η πρόωρη συνταξιοδότηση ικανών συναδέλφων, οι οποίοι θα αναγκαστούν να επιβιώσουν μετά το νέο ασφαλιστικό σύστημα κυριολεκτικά με συντάξεις πείνας. Ειδικά εσείς, ως βαθύς γνώστης του ασφαλιστικού συστήματος, γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα προλεχθέντα δεν είναι υπερβολές αλλά η σκληρή πραγματικότητα. 

Η Ομοσπονδία μας άλλωστε, για το ζήτημα αυτό, όπως κι εσείς έχετε παραδεχθεί, έχει καταθέσει και στηρίζει μια πιο ριζοσπαστική και πολύ πιο προχωρημένη θέση ακόμα και από αυτήν της υπηρεσίας. Όπως πρωτοποριακή και ρηξικέλευθη θεωρούμε ότι είναι και η πρότασή μας για την επιλογή της ηγεσίας, ύστερα από ακρόαση στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και με τη δυνατότητα να εκδηλώσουν ενδιαφέρον όλοι οι ανώτατοι Αξιωματικοί από το βαθμό του Υποστρατήγου.

Αντίστοιχες προτάσεις, είχαμε υποβάλλει και για την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών, που υιοθετήθηκαν από την ηγεσία σε ένα μεγάλο βαθμό πλην όμως θεωρούμε ότι το π.δ. που προωθείται δεν καλύπτει πλήρως τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί. Αποτελεί σίγουρα ένα βήμα προς τη θετική κατεύθυνση, πλην όμως δειλό και άτολμο διότι και αυτό το εγχείρημα προσέκρουσε πάνω στις παρεμβάσεις τοπικών παραγόντων και πολιτικών, οι οποίοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η σύγχρονη αστυνομία δεν είναι ένα κτίριο με μια επιγραφή απ’ έξω.

Στα θετικά όμως εντάσσουμε και την απεμπλοκή ενός μεγάλου αριθμού αστυνομικών από τις αχρείαστες και άστοχες συνοδείες υποτιθέμενων στόχων. Αρκεί να συνεχιστεί μέχρι τέλους.

Επιχειρώντας έναν σύντομο απολογισμό των πεπραγμένων του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας μας, το οποίο εξελέγη πανηγυρικά από το 25ο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο, θα ήταν άδικο για όλους εμάς που έχουμε επωμισθεί το βάρος της εκπροσώπησης των χιλιάδων συναδέλφων και συναδελφισσών μας, να μην επισημάνουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες κληθήκαμε να αγωνιστούμε για την επίλυση των αιτημάτων μας, όπως αυτά αποτυπώθηκαν και στο Ψήφισμα του προηγούμενου συνεδρίου μας.

Θεωρώντας ότι πρώτα και πάνω απ’ όλα προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις να αναδείξουμε την αξία του θεσμού που υπηρετούμε και απαιτήσαμε με πολλές και διάφορες μορφές αγώνα να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για τη θωράκιση-ενίσχυση της Ελληνικής Αστυνομίας, πέρα και πάνω από ιδεοληψίες ανεξαρτήτου κομματικής προέλευσης. Διότι μόνο τότε θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο νευραλγικό της ρόλο, στις σύγχρονες απαιτήσεις των καιρών και τις υψηλές προσδοκίες του Έλληνα Πολίτη, για παροχή αναβαθμισμένων υπηρεσιών ασφαλείας, συμβάλλοντας έτσι στην ενδυνάμωση των θεσμών, στην κοινωνική συνοχή, στην αλληλεγγύη του κοινωνικού συνόλου και στην διαμόρφωση ευδόκιμου οικονομικά, περιβάλλοντος ομαλότητας και ασφάλειας, προϋποθέσεις βασικές για την επανεκκίνηση της παραγωγικής και αναπτυξιακής πορείας της Χώρας.

Με το κλείσιμο των εργασιών του 25ου συνεδρίου, το νέο ΔΣ είχε να αντιμετωπίσει δυο μείζονος σημασίας ζητήματα, 

α) την αιφνίδια και άδικη απόφαση της Κυβέρνησης να ενσωματώσει-υπαγάγει οριστικά το τμήμα της επικουρικής ασφάλισης του ασφαλιστικού μας φορέα (ΤΕΑΠΑΣΑ), στο Ε.Τ.Ε.Α. (Ενιαίο Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης), αν και προηγουμένως είχε ληφθεί εξάμηνη προθεσμία για την λήψη απόφασης περί μετατροπής ή όχι των Κλάδων Πρόνοιας και Επικουρικής Ασφάλισης σε Ν.Π.Ι.Δ. (επαγγελματικά ταμεία).

β) το νέο ασφαλιστικό νόμο το οποίο ανέτρεψε ριζικά το μέχρι πρότινος ισχύον συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό καθεστώς μη λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος αλλά πολύ περισσότερο ούτε τα κατοχυρωμένα και ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα. Εδώ πρέπει να επισημάνω ότι προκαλεί εντύπωση ότι τουλάχιστον μέχρι σήμερα που διεξάγεται το συνέδριό μας η μη έκδοση από το υπουργείο Εργασίας της εγκυκλίου για τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων των ενστόλων.

Στο σημείο αυτό θα παρακαλούσα τον παριστάμενο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας κ. Νίκο ΦΡΑΓΓΟ, ο οποίος θα απευθύνει χαιρετισμό να μας ενημερώσει για το θέμα αυτό στη συνέχεια.

Στα θετικά θα πρέπει να σημειωθεί το ξεπάγωμα της χορήγησης των εφάπαξ με την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού.

Τέλος, όσον αφορά στην αβεβαιότητα με τα μισθολογικά μας, πρέπει να σημειώσουμε την άμεση παρέμβασή μας με την οποία αποτρέψαμε το πάγωμα των μισθολογικών προαγωγών που επιχείρησε αιφνιδιαστικά να περάσει η Κυβέρνηση με τροπολογία στη Βουλή στο Ν.4389/2016, με την προϋπόθεση της εξεύρεσης ισοδυνάμων.

Για το θέμα αυτό ουδείς γνωρίζει να μας πει τι μέλει γενέσθαι αφού είναι αντικρουόμενες οι θέσεις ακόμα και μεταξύ των υπουργών. Σε κάθε περίπτωση για μας υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός που οδηγεί στην υλοποίηση και της νέας απόφασης του ΣτΕ σχετικά με την αποκατάσταση των μισθολογικών μας αδικιών.

Παράλληλα, με αυτά τα κρίσιμα ζητήματα, το ΔΣ εργάστηκε με πνεύμα ενότητας και θέλω να ευχαριστήσω γι’ αυτό όλα τα μέλη του για το υψηλό αίσθημα ευθύνης με το οποίο αντιμετώπισαν τη λειτουργία μας και τις απαιτήσεις των συναδέλφων μας τους οποίους θεωρώ ότι εκπροσωπούν με όλες τις δυνάμεις τους δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους.

Κυρίες και κύριοι

Η Ομοσπονδία μας, αντλώντας τη δύναμή της από το Σώμα των Αξιωματικών έτσι όπως αυτό ανανεώνεται διαρκώς με την εισροή νέου αίματος στις τάξεις μας, δεν είναι προσκολλημένη σε στερεότυπα και νοοτροπίες του παρελθόντος. Προσπαθεί να αφουγκράζεται τις αγωνίες των συναδέλφων και να ερμηνεύει τις ανησυχίες τους, λαμβάνοντας υπόψη το ρόλο και την αποστολή μας. θα έλεγα δε ότι προσβλέπουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις υποδείξεις, τις ιδέες και τις προτάσεις των νέων Αξιωματικών που ατενίζουν το μέλλον, απαλλαγμένοι από τα βαρίδια του παρελθόντος. Οι προκλήσεις της αστυνομίας σήμερα, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με παλιά υλικά, χωρίς να υποτιμούμε βεβαίως τις δοκιμασμένες μεθόδους και πρακτικές δεκαετιών. Είναι φυσικό όμως να αναζητά κανείς τα σύγχρονα εργαλεία της αστυνομικής επιστήμης (ηλεκτρονική τεχνολογία, βιοτεχνολογία, νέος ατομικός εξοπλισμός κλπ) και να επιδιώκει την ενσωμάτωσή τους στην απαιτητική σήμερα αστυνομική εκπαίδευση. Οι διαφορές με το παρελθόν είναι γνωστές σε όλους και δεν επιτρέπεται πλέον να μας θυμίζουν τον παλιό κακό μας εαυτό, που μπορεί να διατεθεί εύκολα και αδαπάνως, μόνο ως εκπαιδευτικό «υλικό» για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων.

Κυρίες και Κύριοι

Οι αστείρευτες αγωνιστικές μας δυνάμεις αποτελούν την καλύτερη εγγύηση ότι μπορούμε να πετύχουμε στους στόχους μας.

Έχοντας ιεραρχήσει τις προτεραιότητες και έχοντας θέσει τα πλαίσια συνεργασίας με πνεύμα ενότητας για την επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων, τόσο στα θεσμικά όσο και στα οικονομικά αιτήματα, τα οποία εξακολουθούν να είναι κυρίαρχα, αγωνιζόμαστε για μια Αστυνομία θεματοφύλακα αρχών και αξιών και για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης. Για μας ο αγώνας αυτός δεν είναι συντεχνιακός αλλά αγώνας ζωής και αξιοπρέπειας για μας, για τις οικογένειές μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Και αυτόν τον αγώνα θα τον συνεχίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση.

Σ’ αυτήν μας την προσπάθεια θέλουμε αρωγούς και την πολιτική και την φυσική ηγεσία, η οποία πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια συμπίεσης του αστυνομικού οργανισμού και των στελεχών του και ότι πρέπει να τελειώνουμε με τις περικοπές. Η οικονομική χρεοκοπία και η κρίση θεσμών και αξιών που πλήττουν τον τόπο μας εδώ και έξι χρόνια και εξακολουθούν να μας πληγώνουν και να μας καθηλώνουν στο χθες, πρέπει να αποτελέσουν οριστικά παρελθόν το συντομότερο. Ο τόπος μας χρειάζεται χειροπιαστή ελπίδα και συγκεκριμένη προοπτική, προκείμενου ο λαός μας να αναθαρρέψει ψυχολογικά. Να επιστρέψει επιτέλους το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων.

Αγαπητοί σύνεδροι,

Μέγιστη ευθύνη όλων μας είναι η ενότητα, και η μέγιστη εγγύηση μας για το μέλλον είναι η ενότητα.

Από τη μεριά μου πιστεύω ακράδαντα σε μία νέα αφετηρία εκκίνησης σε ένα εφαλτήριο αντεπίθεσης, όχι απλά για να κερδίσουμε ότι χάσαμε, αλλά για να καταφέρουμε όσα μαζί μπορούμε.

Και να είστε σίγουροι ότι μπορούμε πολλά περισσότερα απ’ όσα χάσαμε.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και εύχομαι καλή συνέχεια στις εργασίες του συνεδρίου μας.